Op de grens van familie en bedrijf (deel 2)
Dit stuk gaat over leven en werken in het familiebedrijf.
Sinds 2015 werk ik samen met familiebedrijven om te zorgen dat persoonlijke belangen, de cultuur en de structuur in goede banen blijven. Ik ben zelf opgegroeid in een familiebedrijf en heb er 25 jaar in gewerkt. Eigenlijk ben je vanaf geboorte al ‘in dienst’ van een familiebedrijf…
De zuigende kracht van loyaliteit:
Zelden speelt loyaliteit geen rol!
Ik heb eigenaren tegen hun mogelijke opvolgers horen zeggen: Doe het niet!
En de zoon of dochter wil toch een poging doen. Wat is het krachtenspel dat we kennen als loyaliteit?
Als we de schillen rond loyaliteit afpellen kom ik weer terug op de oprichter. Immers daaraan is iedere opvolger ‘schatplichtig’ Wat is de reden om de oprichter, vaak al jaren overleden, te eren? En welk deel is daarin van belang…
De grootste trek, want het is een aantrekkende kracht, is samenvallen met de wens van de oprichter. Startte hij/zij met zijn eenmanszaak omdat hij kansen zag in de markt? Of omdat hij geen loonslaaf wilde zijn? Of dat hij liefde voor zijn vak etaleerde?
Zijn deze inzichten aanwezig in een familiebedrijf, maak er dan gebruik van!
Verder over loyaliteit. Het is een onbewust verlangen. Het verlangen is er, maar het is niet helder wat het precies is. Dit zijn de zinnen die Ik hoor in mijn praktijk: het werk ligt me, ik vind het leuk. Ik hoor: ik ben trots op ons bedrijf, ik wil mijn ouders helpen, die werken zo hard. Ik hoor verhalen over strijd tussen broers zestig jaar geleden en nog niet beslist…
Wat hoor ik zijn emoties! Vertaald als erbij willen horen in het familiebedrijf, net als erbij willen horen in het gezin.
Als loyaliteit herkend en erkend is, is het mogelijk preciezer in te zoomen op de persoonlijke belangen. Wat is de intrinsieke motivatie van een familielid. Is deze in lijn met het bedrijf en daardoor effectief? Prachtig, het bedrijf kan verder…
Volgende keer over ’het zwarte schaap!